mierzić — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. mier zić] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mierzićrżę, mierzićrzi, mierź {{/stl 8}}{{stl 7}} wzbudzać w kimś nieopanowaną silną niechęć, wstręt, obrzydzenie do kogoś, czegoś; odpychać, odstręczać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mierzić — [wym. mier zić] ndk VIa, mierzićrżę, mierzićrzisz, mierź, mierzićził «wzbudzać w kimś wstręt, odrazę, obrzydzenie, niechęć; odpychać, odstręczać, razić» Mierziło ją niechlujstwo otoczenia. Mierził mię swym skąpstwem … Słownik języka polskiego
мерзить — возбуждать антипатию, отвращение , укр. мерзити, ст. слав. мрьзость βδέλυγμα (Супр.), болг. мързи ме мне лень , сербохорв. мрзити, мрзи̑м ненавидеть , словен. mrziti вызывать отвращение , чеш. mrzeti, слвц. mrzеt᾽, польск. mierzic, в. луж.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера